Jak jeść owoc tamaryndowca: opis, korzyści i szkody zdrowotne, zastosowanie, sposób przechowywania, zdjęcie

Umiejętność prawidłowego jedzenia tamaryndowca jest konieczna, aby docenić smak i jak najlepiej wykorzystać owoce. Należy do rodziny roślin strączkowych i jest jedynym przedstawicielem rodzaju Tamaryndowca. Ten owoc jest lepiej znany jako daktyl indyjski.

Czym jest i jak wygląda świeża tamaryndowiec?

Tamaryndowiec to brązowa fasola. Dorastają na długość do 20 cm, na szerokość - do 2-3 cm.Owoce dojrzewają na drzewach o tej samej nazwie, które mogą osiągnąć 20 m wysokości i 9 m średnicy.

Korona rośliny rozprzestrzenia się, bujna. Podobnie jak inne drzewa rosnące w tropikach, tamaryndowiec jest wiecznie zielony. Ale owocują tylko raz w roku.

Spiczaste strąki tworzą się w dużych ilościach na gałęziach drzew. Z góry pokryte są delikatną skórą o ziemistym odcieniu. Owoce zbierane są od stycznia do lutego, ale w niektórych regionach osiągają dojrzałość pod koniec grudnia. Daktyle indyjskie są uważane za w pełni dojrzałe, gdy fasolę można łatwo oddzielić od gałęzi drzewa.

Tamaryndowiec rośnie w tropikalnych krajach Azji, Ameryce Południowej, Afryce Wschodniej, owoce o miąższu przypominają długą fasolę

Skład i zawartość kalorii tamaryndowca

Miąższ daktyli indyjskich jest bogaty w błonnik i węglowodany. Zawartość kalorii na 100 gramów - 239 kcal. Obejmuje:

• 2,8 g białka;
• 0,6 g tłuszczu;
• 57,4 g węglowodanów;
• 5,1 g błonnika pokarmowego;
• 2,7 g popiołu.

Miąższ owoców zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe, mono- i disacharydy. Tamaryndowiec jest źródłem wielu witamin. Ziarna zawierają:

• witaminy A, C, E, K, PP, grupa B (tiamina, pirydoksyna, cholina, ryboflawina, kwas foliowy, nikotynowy i pantotenowy);
• beta karoten.

Podczas stosowania tamaryndowca do organizmu dostają się minerały:

• selen;
• miedź;
• cynk;
• żelazo;
• fosfor;
• potas;
• magnez;
• sód;
• wapń.

Wszystkie witaminy i pierwiastki są niezbędne do normalizacji organizmu. Na przykład cholina bierze udział w procesach metabolicznych. Bez kwasu nikotynowego proces przyswajania fosforu, wapnia, magnezu jest utrudniony. Zawiera również kwas mlekowy, winowy i hydroksycytrynowy z tamaryndowca.

Jak smakuje i wygląda tamaryndowiec

Owoce daktyli indyjskich wyglądają jak wydłużone strąki orzeszków ziemnych. Skórka tamaryndowca jest jędrna, równa, lekko szorstka w dotyku. Pod spodem znajduje się elastyczny miąższ. Konsystencją przypomina orientalne słodycze - baklavę lub churchkhela.

Tamaryndowiec zielony ma kwaśny miąższ. Służy do przyrządzania pikantnych potraw. W dojrzałych owocach miąższ nabiera przyjemnego słodko-kwaśnego owocowego smaku. W porównaniu ze zwykłymi daktylami tamaryndowiec jest bardziej kwaśny. Po przecięciu owocu natychmiast wyczuwalny jest słodki aromat.

Kolor dojrzałego miąższu jest czekoladowy z odcieniem czerwieni.Od wewnątrz przyczepia się do skórki metodą włókienkową.

W miąższu owocu tamaryndowca znajdują się twarde kości, które na zewnątrz przypominają małe, gładkie, ciemnobrązowe pestki. Każdy owoc zawiera 5-7 nasion. Kości, skórka i wyrostki włókniste są niejadalne.

Słodko-kwaśny miąższ indyjskich daktyli smakuje jak suszone śliwki, suszone morele lub dżem ze śliwek i jabłek.

Dlaczego tamaryndowiec jest przydatny?

Owoce indyjskiej daktyli nasycają organizm ludzki niezbędnymi witaminami i pierwiastkami mineralnymi. Mają następujące działania:

• bakteriobójcze;
• przeciwzapalny;
• przeciwutleniacz;
• wstrzymujący środek;
• hemostatyczny;
• immunostymulujące;
• przeczyszczający.

Tamaryndowiec służy jako środek do normalizacji pracy przewodu żołądkowo-jelitowego, zmniejszenia tworzenia się gazów. W medycynie ludowej krajów wschodnich owoce stosuje się w leczeniu chorób układu pokarmowego. Substancje zawarte w daktylach indyjskich normalizują stan przewodu pokarmowego, sprzyjają usuwaniu toksyn i toksyn.

Korzystne właściwości tamaryndowca wynikają z jego składu:

• witamina B4 (cholina) bierze udział w przemianie materii i jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania mózgu, nerek, wątroby;
• kwas askorbinowy i tokoferol działają jako przeciwutleniacze, pomagają radzić sobie ze zwiększonym stresem psychicznym i fizycznym, uwalniając organizm z wolnych rodników;
• Witaminy z grupy B zapobiegają rozwojowi zaburzeń nerwowych;
• potas zapewnia prawidłowe funkcjonowanie serca, naczyń krwionośnych, mięśni;
• fosfor i wapń odpowiadają za strukturę i gęstość tkanki kostnej;
• magnez bierze udział w metabolizmie, reguluje temperaturę ciała;
• sód jest niezbędny do normalizacji równowagi wodno-solnej.

Włączenie owoców do diety polecane jest osobom w każdym wieku. Przydają się nie tylko owoce, ale także inne części rośliny. Służą do przygotowywania naparów, wywarów.

Dla kobiet

Miąższ indyjskiej randki jest dobry dla zdrowia kobiet. Zaleca się spożywanie tamaryndowca przy zaburzeniach hormonalnych. Zaleca się pacjentom cierpiącym na niepłodność. Włączenie owoców do diety pomaga zapobiegać anemii lub normalizuje stan z niewielkim spadkiem hemoglobiny we krwi.

Również użycie owoców pomaga zwiększyć wrażliwość stref erogennych. Uważany jest za żeński afrodyzjak. Pod wpływem zawartych w nim substancji wzmaga się pożądanie seksualne.

Tamaryndowiec nie jest przeciwwskazany w ciąży. Ale nie powinieneś tego nadużywać.

Indyjskie daktyle dla kobiet można włączyć do diety w niewielkich ilościach, korzystnie wpływają na hormony i zwiększają libido

Dla mężczyzn

Mężczyźni powinni zwrócić uwagę na daktylę indyjską, jako owoc normalizujący pracę serca, naczyń krwionośnych oraz pomagający wyeliminować „zły” cholesterol. Zawarta w składzie kwaśna sól potasowa ma działanie moczopędne i przeczyszczające, dzięki czemu możliwe jest normalizowanie ciśnienia krwi.

Korzyści z tamaryndowca dla mężczyzn nie ograniczają się do pozytywnego wpływu na serce i naczynia krwionośne. Substancje zawarte w owocach normalizują pracę narządów układu moczowo-płciowego oraz zwiększają pożądanie seksualne.

Podczas utraty wagi

Tamaryndowiec zawiera dużą ilość błonnika. Przyczynia się do pojawienia się uczucia sytości, zmniejszenia apetytu. Podobne działanie mają polifenole, flawonoidy i hydroksykwasy.

Kwas hydroksycytrynowy, który jest częścią miazgi, jest spalaczem tłuszczu. Po spożyciu blokuje przemianę glukozy w tkankę tłuszczową. Efekt ten uzyskuje się poprzez hamowanie amylazy.

Jedzą tamaryndę na odchudzanie jako środek poprawiający trawienie i działający przeczyszczająco. Przyspiesza również rozkład tłuszczu i normalizuje wchłanianie składników odżywczych.

Jak jeść surowe owoce tamaryndowca

Tamaryndowiec jest spożywany na świeżo. Ale możesz używać owoców do robienia deserów, sosów, przekąsek, napojów.

Aby posmakować owocu, należy usunąć miąższ ze skórki. Aby to zrobić, zewnętrzną powłokę przecina się wzdłuż zwykłego noża i rozbija na 2 części. Następnie miazgę można łatwo usunąć. Zaleca się usunięcie włókien nitkowatych i nasion przed użyciem.

Czy tamaryndowiec jest możliwy dla dzieci

Daktyle indyjskie mogą być włączane do diety dzieci. Działają immunostymulująco, przeciwbakteryjnie i przeciwrobaczo na organizm. Podaje się go również dzieciom cierpiącym na zaparcia i inne zaburzenia trawienia. Działa jako łagodny środek przeczyszczający i pomaga oczyścić organizm.

W przypadku niemowląt mieszkających w regionach, w których rośnie tamaryndowiec, owoce są dodawane do diety od najmłodszych lat. W przypadku dzieci, dla których ten owoc jest egzotyczny, lepiej włączyć go do diety nie wcześniej niż w wieku 7-8 lat. Daktyle indyjskie należy dodawać do menu z ostrożnością, obserwując reakcję organizmu. Mogą wywołać rozwój alergii.

Czy jedzą kości tamaryndowca

Nasiona daktyli indyjskich są uważane za niejadalne, dlatego zaleca się ich ekstrakcję z miazgi. Ale nie musisz ich wyrzucać. Kości tamaryndowca znajdują zastosowanie w kosmetologii. Robią wywar do użytku zewnętrznego. Nawilża skórę i sprzyja jej odmłodzeniu.

Nasion tamaryndowca nie można jeść, ale można je sadzić, aby uprawiać indyjskie daktyle w domu

Zastosowanie tamaryndowca w gotowaniu

Indyjskie daktyle są spożywane nie tylko na świeżo, ale także do gotowania. Na bazie tamaryndowca robią:

• Deser;
• sosy;
• pasty;
• cukierek;
• zacina się;
• napoje;
• sałatki.

Do dań słodkich potrzebne są dojrzałe owoce. Służą do dodawania pikantnego słodko-kwaśnego smaku deserom lub wypiekom.

Niedojrzałe owoce służą do przygotowania sosów do mięs, ryb, warzyw. Dodawane są do dressingów do sałatek i zup. Aby przygotować popularny sos z tamaryndowca do owoców morza i ryb, postępuj zgodnie z poniższym opisem:

• papryczki chili, czosnek, cebulę i imbir smażymy na oliwie przez 3-4 minuty;
• po pojawieniu się zapachu dodać posiekaną miazgę daktyli indyjskiej bez twardych włókien i nasion;
• trzymaj mieszaninę na małym ogniu przez 2-3 minuty, aby tamaryndowiec był nasycony aromatami;
• wlać 1 łyżkę. Tajska ryba i 1 łyżeczka. sos ostrygowy, woda;
• sól, dodaj cukier.

Sos powinien mieć ostry, słodko-pikantny smak. Jego gęstość reguluje się dodając wodę. Można je polać przygotowanymi rybami lub owocami morza.

Kobietom w ciąży zaleca się spożywanie potraw z tamaryndowca w ograniczonych ilościach. Substancje zawarte w owocach mogą powodować niestrawność lub powodować krwawienie.

Tamaryndowiec w kosmetologii

W krajach wschodnich popularne są zabiegi SPA, w których stosuje się miazgę daktyli indyjskich. Nawilża skórę i odżywia ją substancjami odżywczymi. Płyny oczyszczające powstają z ekstraktu owocowego. Woda z tamaryndowca stosowana jest w wielu orientalnych salonach spa jako tonik i nawilżacz dla skóry.

W domu maski na twarz można wytwarzać z miazgi indyjskich daktyli. Zawarte w ich składzie kwasy organiczne zmniejszają nasilenie procesów zapalnych skóry, przyczyniają się do regeneracji naskórka, odnowy komórkowej oraz eliminacji toksyn.

Na bazie skórki i miąższu owoców tamaryndowca powstają peelingi, skórki, które oczyszczają skórę, uelastyczniają, zmiękczają

Przeciwwskazania

Nie każdy może włączyć daktyle indyjskie do swojej diety. Przed użyciem należy ocenić korzyści zdrowotne i szkodliwe skutki tamaryndowca. Ostrożność powinny zachować osoby, które:

• cukrzyca;
• zaostrzenie chorób przewodu pokarmowego;
• biegunka;
• alergia.

Ze względu na wysoką zawartość węglowodanów jedzenie tamaryndowca może wywołać skok poziomu glukozy we krwi. U pacjentów z zapaleniem błony śluzowej żołądka, chorobami erozyjnymi i wrzodziejącymi układu pokarmowego, kwasy owocowe pogorszą stan. W przypadku biegunki włączenie do diety pokarmów o działaniu przeczyszczającym jest przeciwwskazane. Może to prowadzić do odwodnienia.

To nie jest pełna lista przeciwwskazań do stosowania tamaryndowca. Nie jest zalecane dla pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe. Substancje zawarte w owocach rozrzedzają krew. Ta kombinacja może prowadzić do otwarcia krwawienia.

Jak wybrać i przechowywać tamaryndowiec

Planując zakup świeżej tamaryndowca należy zwrócić uwagę na owoce o równej, twardej skórce bez widocznych uszkodzeń. Pojawienie się zmarszczek wskazuje, że owoc jest zepsuty.

Owoce mają krótki termin przydatności do spożycia. Nieobrane, dojrzałe ziarna fasoli można przechowywać w lodówce przez około 1 do 2 tygodni. W temperaturze pokojowej zaczną się pogarszać po 2-3 dniach. Możesz wydłużyć okres przydatności do spożycia, przechowując owoce w zamrażarce.

Wniosek

Nauka prawidłowego jedzenia tamaryndowca jest łatwa. Owoce należy obrać, usunąć twarde włókna i nasiona. Miąższ można spożywać na świeżo lub dodawać do różnych potraw. Pomimo zalet owoców wskazane jest włączenie ich do diety w niewielkich ilościach.

Recenzje tamaryndowca