Zadowolony
Lecznicze właściwości wrzosu związane są z jego wyjątkowym składem chemicznym. To niesamowita roślina o wielu przydatnych właściwościach. W Czechach, Norwegii i Polsce są uznawane za leki oficjalne. Wokół wrzosu jest wiele legend i ciekawych historii.
Opis i zdjęcie wrzosu
Wrzos zwyczajny to wiecznie zielona bylina należąca do rodziny wrzosowatych. Azja Południowo-Wschodnia jest uważana za jego ojczyznę. Ale w chwili obecnej, dzięki swojej bezpretensjonalności, rozprzestrzenił się na cały świat. Na terytorium Rosji najczęściej występuje na Syberii. Niesamowitą cechą jest długa żywotność rośliny. Może mieć 40 lat.
Wysokość krzewu może dochodzić do 100 cm, ze względu na atrakcyjny wygląd jest często wykorzystywany w projektowaniu krajobrazu. Roślina ma rozgałęzione łodygi szaro-brązowego koloru, pokryte baldaszkowatymi kwiatostanami. Kwiaty mają jasny fioletowo-różowy odcień. Owoc wrzosu to ciemne kuliste pudełko. Wewnątrz znajdują się nasiona podzielone na 4 gniazda.
Roślina rośnie na glebach piaszczystych. Najczęściej wrzos występuje na zboczach gór, w lasach sosnowych, torfowiskach i wypalonych obszarach leśnych. Jest w stanie rosnąć i rozmnażać się nawet na jałowej ziemi.
Kompozycja wrzosowa
Lecznicze właściwości wrzosu wynikają z jego bogatego składu chemicznego. Największa koncentracja składników odżywczych jest skoncentrowana w wierzchołkach pędów. Liściasta część rośliny jest nie mniej bogata w skład. Taka obfitość użytecznych składników pozwala na wykorzystanie rośliny do celów leczniczych. Kompozycję reprezentują następujące elementy:
- flawonoidy;
- steroidy;
- skrobia;
- glikozydy;
- witaminy C i B;
- kwasy organiczne;
- fenole;
- garbniki;
- mikro i makroelementy (potas, fosfor, sód itp.);
- olejki eteryczne;
- żywice;
- alkaloidy;
- saponiny.
Dzięki bogatej zawartości glikozydów wrzos pomaga radzić sobie z chorobami układu sercowo-naczyniowego. Obecność w składzie makroskładników odżywczych potęguje ten efekt. Zastosowanie garbników ma na celu oczyszczenie organizmu i normalizację układu pokarmowego. Dzięki flawonoidom roślina pozytywnie wpływa na skład krwi oraz wzmacnia procesy obronne organizmu.
Fenole zapewniają działanie przeciwutleniające, ale w pewnych okolicznościach mogą być toksyczne. Dzięki alkaloidom roślina lecznicza pomaga wyeliminować bezsenność i pozbyć się kompulsji obsesyjnych. W tym samym czasie ciśnienie krwi spada, a tętno zwalnia. Kwasy organiczne w składzie rośliny zapewniają normalizację metabolizmu.
Korzyści zdrowotne wynikające z wrzosu
Lata badań wykazały, że wrzos posiada szereg korzystnych właściwości. Zawiera rzadkie alkaloidy, glikozydy i kompleks witamin.Połączenie tych elementów daje silny efekt immunomodulacyjny. Roślina chroni organizm przed szkodliwymi czynnikami i zapobiega procesom starzenia. W oficjalnej medycynie krajów europejskich jest z powodzeniem stosowany w celu eliminacji zaburzeń nerwowych. Najbardziej wyraźne właściwości lecznicze wrzosu leśnego:
- działanie moczopędne i żółciopędne;
- zmniejszenie intensywności kaszlu;
- aktywacja procesów regeneracyjnych;
- przyspieszenie procesu wydzielania plwociny;
- działanie przeciwskurczowe;
- wzmocnienie układu odpornościowego;
- leczenie chorób skóry;
- odbudowa struktury włosów;
- działanie przeciwbakteryjne;
- działanie przeciwzapalne;
- lekkie uspokojenie.
W czym pomaga wrzos
Wrzos i jego pochodne mają bardzo szerokie zastosowanie. Często znajduje się w składzie wieloskładnikowych leków homeopatycznych. Roślina jest używana zarówno wewnętrznie, jak i lokalnie. Sposób użycia zależy od charakteru choroby. Wrzos może być stosowany jako niezależny środek, a także uzupełniać go terapią lekową. Ale ta kwestia została wcześniej omówiona ze specjalistą.
Heather leczy następujące schorzenia:
- gruźlica;
- reumatyzm i zapalenie korzonków;
- bezsenność;
- zwiększona kwasowość żołądka;
- nadwaga;
- przeziębienia;
- miażdżyca;
- choroba kamicy moczowej;
- zatrucie pokarmowe i alkoholowe.
Zastosowanie wrzosu w medycynie tradycyjnej
Istnieje kilka możliwości zastosowania środka w medycynie alternatywnej. Najczęściej stosowany wywar ziołowy. Często jest przepisywany w celu ustabilizowania stanu emocjonalnego i pozbycia się bezsenności. Substancje obecne w składzie rośliny mają działanie hemostatyczne. Dzieje się tak w przypadku różnych uszkodzeń.
Właściwości lecznicze wrzosu pospolitego sprawiają, że jest on skuteczny na przeziębienia. Aktywuje obronę immunologiczną i zapobiega wnikaniu komórek chorobotwórczych do organizmu człowieka. Czasami do kąpieli dodaje się wywar z wrzosu, aby rozwiązać lokalne problemy. Nalewka alkoholowa służy do wykonywania okładów i wcierania. Miód wrzosowy jest nie mniej popularny. Ze względu na gorzki smak rzadko używany jako deser. Najczęściej stosuje się go w leczeniu przeziębień i chorób wirusowych.
Czas trwania ziołolecznictwa zależy od złożoności i charakteru choroby. W większości przypadków jest to 14 dni. Czasami czas trwania leczenia wydłuża się do miesiąca.
Herbata wrzosowa
Z kwiatów wrzosu przyrządza się zdrową herbatę. Właściwości lecznicze napoju mają na celu zmniejszenie pobudliwości nerwowej i działanie regenerujące na organizm. Na 1 litr gorącej wody potrzebujesz 5 g suchej mieszanki. Musisz parzyć wrzos przez co najmniej 10 minut. Jeśli nie przefiltrujesz herbaty, możesz ją przechowywać przez 24 godziny.
Herbata może stać się prawdziwą ozdobą stołu, jeśli zaparzy się ją w przezroczystym imbryku, kładąc na jego dnie kwitnącą gałązkę rośliny. W celu wzbogacenia smaku można dodać miętę, rozmaryn, tymianek i oregano.
Nalewka wrzosowa
Nie mniej popularna jest nalewka przygotowana na bazie przydatnego składnika. Służy do płukania, doustnie i nakładany na problematyczne obszary ciała. Dobrze radzi sobie z dusznicą bolesną, napięciem nerwowym i chorobami skóry. Bardzo ważne jest, aby przyjmować go zgodnie z przepisaną dawką.
Aby przygotować nalewkę leczniczą, 10 g suszonej rośliny wlewa się do 50 ml wódki. Pojemnik należy chronić przed światłem. Napój jest podawany w nim przez 2 tygodnie. Po wskazanym czasie lek jest filtrowany, a następnie 30-40 kropli przyjmuje się nie więcej niż 4 razy dziennie.
Kąpiel wrzosowa
Zaleca się wykąpać się z wrzosem przed snem. Pomaga złagodzić napięcie nerwowe i przyspiesza zasypianie. Zabieg wskazany jest również dla osób cierpiących na reumatyzm, obrzęki, choroby skóry i korzonków nerwowych. Początkowo musisz przygotować napar z wrzosu. W tym celu 50 g suszonych surowców wlewa się do 3 litrów wrzącej wody. Pojemnik jest zamknięty pokrywką i nalega na pół godziny. Gotowy napar leczniczy jest filtrowany i dodawany do gorącej kąpieli. Czas jego przyjęcia to 20 minut.
Wrzos kompresuje
Lecznicze właściwości wrzosu sprzyjają jego wykorzystaniu w walce z poważnymi chorobami i różnymi urazami. Aby zrobić kompres, musisz przygotować napar. Aby to zrobić, użyj termosu. Wlewa się do niego 1 łyżkę. l. surowce i wlej 1,5 łyżki. gorąca woda. Lekarstwo jest nalegane w termosie przez 2 godziny. Następnie powstałą ciecz impregnuje się gazą złożoną z kilku warstw. Nakłada się na obszar problemowy nie dłużej niż 1 godzinę.
Odwar z wrzosu
Aby przygotować przydatny bulion, 20 g suchej mieszanki wlewa się 200 ml gorącej wody. Napój gotuje się w łaźni wodnej przez 15 minut. Po zdjęciu z ognia pozwala mu parzyć przez kolejne 2 godziny. Powstały produkt należy przefiltrować. Wskazania do stosowania wywaru z wrzosu:
- choroby sercowo-naczyniowe;
- zaburzenie czynności nerek;
- ból pleców;
- choroby nerwowe;
- bezsenność.
Korzyści z miodu wrzosowego
Miód wrzosowy ma specyficzny cierpki smak, ale ma też wiele przydatnych właściwości. Dzięki dużej zawartości enzymów i białek powoli staje się bezcukrowa. Produkt leczniczy pszczelarstwa jest szeroko stosowany w medycynie alternatywnej. Wśród jego użytecznych właściwości są:
- regenerujący wpływ na organizm;
- działanie przeciwzapalne;
- działanie moczopędne;
- zmniejszona nerwowość;
- odbudowa rezerw energii;
- gojenie się ran i działanie antyseptyczne.
Miód wrzosowy uważany jest za silny przeciwutleniacz. Zaleca się dodanie go do herbaty na przeziębienia. Ma zdolność łagodzenia gorączki i ochrony przed ewentualnymi powikłaniami. W przypadku bólów głowy, bezsenności i chorób nerwicowych wystarczy zjeść 1 łyżeczkę. produkt przed pójściem spać. Ta metoda pozwoli szybko zasnąć i obudzić się w świetnym nastroju.
Skutki uboczne wrzosu i przeciwwskazania
Przed użyciem wrzosu do celów leczniczych badają nie tylko korzyści, ale także szkodliwość rośliny dla zdrowia. W przeciwnym razie zwiększy się prawdopodobieństwo wystąpienia objawów ubocznych. Eksperci nie zalecają stosowania wrzosu w przypadku następujących chorób:
- zaparcie;
- indywidualna nietolerancja;
- niska kwasowość soku żołądkowego;
- ostra postać zapalenia żołądka.
Przede wszystkim kobiety na stanowisku są zainteresowane korzystnymi właściwościami i przeciwwskazaniami wrzosu. Nie wolno im używać tej rośliny do celów leczniczych. Ale ważne jest, aby przestrzegać zalecanych dawek. Podczas karmienia piersią lepiej zrezygnować z ziołolecznictwa, aby nie wywoływać reakcji alergicznej u dziecka.
Jeśli lek jest nadużywany, możesz napotkać naruszenie stolca i bolesne odczucia w jamie brzusznej. W niektórych przypadkach pojawiają się nudności, którym towarzyszą zawroty głowy.
Zbieranie i przygotowanie wrzosu
Zwyczajowo zbiera się wrzos podczas kwitnienia. Sierp jest najczęściej używany do cięcia gałęzi. Aby roślina nadal się rozmnażała, należy pozostawić ponad połowę przedstawionej ilości krzewu. Nie uszkadzaj systemu korzeniowego podczas zbierania.
Suszenie odbywa się w cieniu lub w przewiewnym miejscu. Surowce są rozprowadzane cienką warstwą na powierzchni gazet lub folii. Poddasze będzie najlepszym miejscem do suszenia. Od czasu do czasu mieszaj łodygi i liście, aby zapewnić równomierne uwolnienie wilgoci. Okres trwałości gotowego surowca wynosi 2 lata. Powinien być przechowywany w płóciennych workach lub papierowych torbach. Dopuszczalne jest również przechowywanie produktu w szklanych słoikach z pokrywką.
Wniosek
Lecznicze właściwości wrzosu sprzyjają jego wykorzystaniu do ogólnego uzdrowienia organizmu. Aby proces ten był bardziej efektywny, należy postępować zgodnie ze schematem zasad odbioru i przechowywania surowców. Charakter wpływu rośliny na organizm zależy od tych czynników.
Zobacz też: