Miodunka lekarska: fotografia, właściwości lecznicze, zastosowanie

Miodunka lekarska (Pulmonaria officinalis) to wieloletnia roślina zielna z rodziny Burachnikov. Występuje w lasach Europy, na bagnach Anglii, na Syberii iw obwodzie kaliningradzkim. Uwielbia żyzne gleby nasycone próchnicą. Lecznicze właściwości miodunka są znane od czasów starożytnych. W Rosji roślina była stosowana w leczeniu dolegliwości płucnych, w tym gruźlicy. Liście owalno-lancetowate, pokryte plamami, przypominają ludzkie płuca, dlatego nazywają je „płucnymi”.

Jego inne nazwy:

• klucze wodne;
• plamista trawa;
• leśna włócznia;
• trawa niedźwiedzia lub pszczoła.

Miodunka jest uprawiana w celu uzyskania cennych surowców leczniczych i jako doskonała roślina miododajna.

Dzięki pięknym kwiatom lecznicza bryła jest chętnie uprawiana jako ozdobna roślina ogrodowa.

Skład chemiczny miodunka

Korzyści i szkody leczniczej miodunki są określane przez jej skład chemiczny. Substancje biologicznie czynne zawarte w komórkach i soku rośliny mają korzystny wpływ na organizm człowieka, ale jednocześnie mają szereg przeciwwskazań. Roślina zawiera:

• saponiny, flawonoidy i garbniki;
• alkaloid pirolizydyna;
• witaminy C, P (rutyna), B1, prowitamina A;
• garbniki i substancje śluzowe, które mają korzystny wpływ na przewód pokarmowy;
• kwas krzemowy, alantoina;
• pierwiastki śladowe - jod, krzem, potas, żelazo, srebro, wanad, nikiel, stront, miedź, mangan.

Przydatne właściwości miodunka

Ze względu na wysoką zawartość saponin, garbników i substancji śluzowych miodunka jest doskonała w leczeniu zapalenia oskrzeli, astmy, kaszlu gruźliczego i innych zakaźnych chorób płuc. Ma wyraźne właściwości wykrztuśne i przeciwzapalne, pomaga organizmowi radzić sobie z chorobą.

Roślina ma następujące korzystne działanie:

• pobudza krążenie krwi, oczyszcza krew;
• skutecznie zatrzymuje krwawienie;
• ma właściwości przeciwutleniające, zapobiega tworzeniu się łagodnych i nowotworowych guzów;
• przywraca i wzmacnia układ odpornościowy;
• wzmacnia właściwości regeneracyjne komórek;
• eliminuje obrzęki, usuwa toksyny i nadmiar wody z organizmu;
• ma działanie przeciwbólowe;
• reguluje metabolizm;
• poprawia kondycję skóry, łagodzi swędzenie, łuszczenie, wzmacnia mieszki włosowe;
• ma właściwości antybakteryjne i otulające;
• promuje głęboki, spokojny sen, łagodzi ataki migreny;
• zwiększa adaptacyjne właściwości organizmu, łagodząc objawy stresu;
• normalizuje poziom cukru we krwi.

Dla kobiet miodunka lekarska jest niezastąpionym pomocnikiem, przywracającym hormony, leczącym choroby układu rozrodczego. Przebieg kuracji tą rośliną leczniczą wskazany jest dla mężczyzn mających problemy z potencją.

Lecznicza miodunka nadaje potrawom szlachetny smak wermutu

Szkoda miodniczki

Zapewniając wyraźny korzystny wpływ na organizm ludzki, niewłaściwie stosowany, miodunka lekarska może powodować znaczne uszkodzenia. Przekroczenie zalecanych dawek, nieuprawnione naruszenie czasu trwania i zasad podawania, może powodować następujące objawy:

• nudności i wymioty;
• zwiększone krzepnięcie krwi;
• zakrzepy;
• zaparcia, znaczące zmniejszenie napięcia mięśni żołądkowo-jelitowych;
• reakcje alergiczne w postaci pokrzywki, obrzęku naczynioruchowego.

Konieczne jest używanie rośliny do jedzenia z umiarem.

Przeciwwskazania do miodunka

Medunitsa medical ma następujące przeciwwskazania:

• indywidualna reakcja alergiczna na substancje zawarte w roślinie;
• dzieci poniżej 6 lat;
• osłabienie mięśni gładkich jelit i żołądka spowodowane różnymi chorobami;
• skłonność do zaparć;
• wysoka krzepliwość krwi, zakrzepica i zakrzepowe zapalenie żył;
• w czasie ciąży karmienie piersią.

W wieku dorosłym należy ograniczyć stosowanie tego zioła leczniczego, jednocześnie uważnie monitorując reakcję organizmu. W przypadku przewlekłych chorób układu krążenia układu pokarmowego należy skonsultować się z lekarzem.

Zasady stosowania miodunka

Właściwości lecznicze zioła leczniczej miodunki są w pełni ujawnione przy prawidłowym stosowaniu:

• z zebranych surowców można zrobić napary alkoholowe, wywary, wycisnąć sok;
• świeże liście i cienkie łodygi miodunka są doskonałym dodatkiem do codziennej diety;
• dzienna norma skoncentrowanego wywaru leczniczego lub naparu dla osoby dorosłej wynosi 40-60 ml;
• bulion należy spożywać na gorąco po posiłkach, nalewkę należy popić ciepłą wodą, ponieważ zimna woda wyraźnie zmniejsza skuteczność leczenia.

Do użytku zewnętrznego łodygi rośliny leczniczej należy gotować na parze lub gotować. Stosować jako okłady, płukanki i płukanki. Możesz przetrzeć problematyczne miejsca wacikiem nasączonym preparatem.

Zastosowanie miodunka lekarskiego w medycynie ludowej

Miodunka często znajduje się w recepturach uzdrowicieli i uzdrowicieli - w preparatach piersi i jelit. Jego przyjemny słodki smak jest szczególnie popularny wśród chorych dzieci. Leki na bazie tej rośliny wieloletniej są wskazane w przypadku następujących dolegliwości:

• choroby płuc - gruźlica, zapalenie oskrzeli, katar, osłabiający suchy kaszel, chrypka;
• zapalenie jamy ustnej - zapalenie jamy ustnej, zapalenie migdałków, zapalenie migdałków;
• cukrzyca;
• rany, krwawienia, wrzody i wysypki;
• luźne, wypadające włosy;
• infekcje grzybicze skóry, błony śluzowe;
• procesy zapalne w przewodzie pokarmowym, gruczole krokowym, odbytnicy;
• kamica moczowa i zapalenie nerek;
• zapalenie okrężnicy, zapalenie dróg moczowych;
• choroba tarczycy;
• niedobór witamin, anemia, szkorbut;
• białaczka, rak, niedobór odporności;
• zaburzenie gruczołów dokrewnych.

Okresowe stosowanie leczniczych naparów ziołowych pomaga usprawnić pracę narządów wewnętrznych, usunąć toksyny i toksyny, ma korzystny wpływ na układ nerwowy i stan całego organizmu.

Ziele miodunka może być zaparzane jako herbata witaminowa, jeśli nie ma przeciwwskazań

Miodunka w czasie ciąży

Należy zachować ostrożność podczas ciąży i karmienia piersią.Stosowanie jakichkolwiek leków zawierających miodunkę należy omówić z obserwującym ginekologiem, a następnie z pediatrą. Jeśli nie ma przeciwwskazań, to w okresie wiosennego beri-beri można użyć suszonego lub świeżego zioła jako środka wzmacniającego i regenerującego.

Zasady zbierania i przechowywania

Najczęściej miodunkę spotykamy w mieszanych, wilgotnych lasach, na polanach i polanach. Zbieraj surowce z dala od ruchliwych dróg, wysypisk śmieci, fabryk i dużych miast, ponieważ roślina jest zdolna do gromadzenia metali ciężkich i szkodliwych substancji z powietrza i gleby. Wiosną i wczesnym latem zbierane są części nadziemne - łodyga, kwiatostany, liście. Jesienią możesz wykopać korzenie.

Pocięte łodygi układa się na lnianej lub czystej drewnianej powierzchni cienką warstwą, w dobrze wentylowanym, zacienionym miejscu lub zawieszone, związane w pęczki. Lek Medunitsa należy wysuszyć w dniu pobrania, aby nie miał czasu gnić i czernieć - takie surowce nie nadają się do użycia.

Obierz korzenie ziemi, spłucz, pokrój na kawałki. Należy je długo suszyć na świeżym powietrzu lub w miejscu wentylowanym, chronić przed słońcem i owadami.

Prawidłowo wysuszona miodunka ma jasny oliwkowy kolor i subtelny świeży aromat. Możesz przechowywać surowce w drewnianych skrzyniach, ponownie wyłożonych czystym papierem pakowym, lnianymi workami przez 24 miesiące. Pomieszczenie powinno być suche, dobrze wentylowane i chłodne.

Do celów leczniczych można użyć nadziemnej części rośliny leczniczej i korzenia; dolne liście, łodygi, młode pędy nadają się do jedzenia

Zdjęcie miodunka lekarska

Wiosną na leśnych polanach i łąkach pojawiają się niskie pędy z lancetowatymi cętkowanymi liśćmi. W maju na wierzchołkach pojawiają się fioletowe kwiatostany-loki, które wyraźnie wyróżniają się na zielonym tle. Miodunka jest pełna niezwykłego, delikatnego piękna.

Miodunka rośnie w miejscach wilgotnych, na łąkach i obrzeżach lasów, na zboczach wąwozów

Wniosek

Lecznicze właściwości miodunka lekarskiej znane są od czasów starożytnych. Stosowany jest w leczeniu różnych schorzeń układu oddechowego, krążenia i moczowo-płciowego, a także w przywracaniu osłabionego organizmu. Wywary i okłady na bazie tej wieloletniej rośliny dobrze radzą sobie z problemami skórnymi: grzybami, stanami zapalnymi, ranami, w tym ropnymi, wypryskami i ropniami. Doskonały środek na biegunkę, czerwonkę. Aby zabieg był skuteczny i nie szkodził, konieczne jest przestrzeganie zaleceń dotyczących stosowania, a także zapoznanie się z listą przeciwwskazań. Zbieraj zioła na surowce lecznicze i do sałatek wiosną i wczesnym latem, w okresie wzrostu i kwitnienia. Jeśli warunki są spełnione, wysuszone łodygi i korzenie można przechowywać przez długi czas bez utraty właściwości leczniczych.