Zawartość szczawianów w żywności: pełna tabela, lista

Wśród składników różnych produktów wyróżnia się szczawiany lub sole kwasu szczawiowego. Substancje te mogą agresywnie wpływać na tkanki ciała. Produkty zawierające szczawiany w znacznych ilościach często wywołują różne patologie. Wskazuje to na potrzebę starannego planowania diety.

Co to są „szczawiany”

Termin ten oznacza sole kwaśne (szczawiowe). Substancje dostają się do organizmu człowieka wraz z niektórymi produktami roślinnymi. Ich powstanie jest również możliwe w wyniku reakcji biochemicznych.

Szczawiany charakteryzują się zwartą konsystencją i obecnością kolców (guzków) na powierzchni. Ostre krawędzie naturalnych substancji powodują uszkodzenie otaczających tkanek, ich podrażnienie, co prowadzi do pojawienia się bólu.

Wzrost poziomu szczawianów zwiększa ryzyko chorób nerek i rozwoju kamicy. Naukowcy spekulują, że wysokie stężenia soli kwasu szczawiowego wywołują autyzm i uszkadzają organelle (mitochondria komórek). Ich dysfunkcja prowokuje:

• fibromialgia;
• ból;
• procesy zapalne;
• zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego i nerwowego.

Wymieniono następujące przyczyny, które wyjaśniają nadmierne nasycenie organizmu solami kwasu szczawiowego:

• czynnik genetyczny polegający na mutacji niektórych genów;
• nadużywanie niektórych pokarmów (owoce cytrusowe, napoje gazowane, zielone warzywa);
• zmniejszona aktywność zdrowej mikroflory jelitowej;
• hiperwitaminoza C, niedobór B6;
• naruszenie przenoszenia jonów szczawianowych przez błony.

Kiedy szczawiany są szkodliwe?

Sole kwasu szczawiowego mogą mieć niekorzystny wpływ na organizm. Zwykle negatywny efekt obserwuje się przy nadmiernym stężeniu szczawianów. Substancje powodują zaostrzenie niektórych patologii, na przykład dny moczanowej, reumatoidalnego zapalenia stawów.

Jakie pokarmy sprzyjają tworzeniu się szczawianów w nerkach

Odżywianie wpływa na produkcję soli kwasu szczawiowego. Wynika to ze składu niektórych pokarmów i ich wpływu na procesy biochemiczne w organizmie. Na przykład kwas askorbinowy znajdujący się w owocach cytrusowych sprzyja syntezie szczawianów. Witamina B6, a także magnez i cynk normalizują poziom tej substancji w organizmie.

Przy opracowywaniu diety należy wziąć pod uwagę stężenie soli kwasu szczawiowego. W zależności od tego wskaźnika wyróżnia się następujące grupy produktów:

1. Niska zawartość - poniżej 2 mg (na porcję). Nie ma potrzeby ograniczania produktów.
2. Średnia zawartość to 2-6 mg. Możesz spożywać nie więcej niż 3 porcje określonej żywności dziennie.
3. Wysoka zawartość - ponad 6 mg. Zaleca się wykluczenie tej żywności z menu.

Tabele przedstawiają produkty zawierające różne ilości szczawianu.

Tabela zawartości szczawianów w produktach spożywczych

Obecność soli kwasu szczawiowego w żywności budzi kontrowersje. Jedzenie może być niskie, średnie lub wysokie. Tabela odzwierciedla informacje dotyczące obecności szczawianów w niektórych produktach spożywczych:

Pokarmy bogate w szczawiany

Stosowanie produktów ze znaczną zawartością soli kwasu szczawiowego powinno być ograniczone. Ich wykluczenie jest konieczne w przypadku procesów zapalnych w organizmie i chorób nefrologicznych.

Wyróżnia się następujące napoje, które mogą powodować nadmiar substancji:

• kakao;
• piwo;
• kawa rozpuszczalna);
• Czarna herbata;
• Rosół z dzikiej róży.

Następujące warzywa i owoce mają wysoką gęstość szczawianów:

• ziemniaki;
• Pietruszka;
• dynia;
• seler;
• szczaw;
• szpinak;
• cukinia;
• owoce cytrusowe (pomarańcza, cytryna, kiwi);
• jeżyna;
• ciemne winogrona;
• malina;
• Czerwone żeberka;
• persimmon.

Rośliny strączkowe, orzechy i zboża są bogate w sole kwasu szczawiowego:

• soczewica;
• fasolki;
• migdałowy;
• orzechy nerkowca;
• nasiona chia i słonecznika;
• soja;
• orzech laskowy;
• gryka;
• otręby;
• kiełki pszenicy;
• grys kukurydziany.

Wysoka zawartość substancji występuje w orzechach włoskich i orzeszkach piniowych

Umiarkowana zawartość szczawianów w żywności

Niektóre nazwy różnią się średnią wartością obecności soli kwasu szczawiowego:

• bazylia;
• drożdże;
• pieprz mielony;
• cynamon;
• Dżem truskawkowy.

Lista produktów zawierających szczawiany w małych ilościach obejmuje nabiał, ryby, zboża i rośliny strączkowe:

• Jogurt;
• sardynki;
• jęczmień perłowy;
• owsianka;
• brązowy ryż;
• groszek;
• fasolki.

Średni poziom szczawianów określa się w następujących produktach spożywczych (owoce, warzywa, napoje):

• banany;
• granaty;
• gruszki;
• grejpfrut;
• Truskawka;
• mandarynki;
• czarna porzeczka;
• brzoskwinie;
• brokuły;
• kukurydza;
• Brukselki;
• cebula;
• pomidory;
• soki z pomarańczy, żurawiny, marchwi, granatu.

Kawa i zielona herbata mają umiarkowany poziom kwasu szczawiowego

Żywność o niskiej zawartości szczawianów

W przypadku chorób nerek należy preferować tę grupę pokarmów. Następujące produkty zawierają śladowe ilości szczawianów:

• Keczup;
• syrop klonowy;
• kochanie;
• żelatyna;
• cukier;
• wodorost;
• spirulina;
• koperek, czosnek, chrzan, bazylia;
• ocet winny;
• imbir.

Substancje różnią się niską gęstością:

• mleko i kefir;
• tłuszcze i oleje;
• mięso (wieprzowina, jagnięcina, drób, wołowina);
• ryby i owoce morza, jajka;
• płatki śniadaniowe i kasza manna;
• owoce (arbuz, zielone winogrona, melon, wiśnie, nektarynki, mango, jagody, jabłka);
• grzyby;
• warzywa (kalafior i biała kapusta, kapusta pekińska, ogórki, rzodkiewka);
• mleko kokosowe, wiśnia, grejpfrut, soki jabłkowe.

Herbaty ziołowe charakteryzują się niewielką ilością soli kwasu szczawiowego

Jakie pokarmy należy wykluczyć ze szczawianami w nerkach

Substancje naturalne są syntetyzowane w organizmie człowieka (dzięki kwasowi askorbinowemu), a także przenikają wraz z pożywieniem. Ich obecność jest możliwa dzięki żywotnej aktywności bakterii jelitowych.

Zwykle sole kwasu szczawiowego są wchłaniane z pożywienia w niewielkich ilościach. Jednak charakter wchłaniania zależy od stanu jelita. Nadmierne spożycie wiąże się z następującymi czynnikami:

• zapalenie przewodu pokarmowego;
• steatorrhea (niewystarczające trawienie tłuszczów);
• stan „nieszczelnego jelita”;
• chroniczne zatwardzenie.

Aby uniknąć zaostrzeń chorób układu moczowego, musisz przestrzegać diety. Dieta polega na ograniczeniu pokarmów zawierających szczawian, których nie należy spożywać często:

• mocna herbata lub kawa rozpuszczalna;
• cytrus;
• bulion z dzikiej róży;
• ziemniaki;
• ziarna słonecznika;
• Czerwone żeberka.

Zmniejszenie uwalniania kwasu szczawiowego pozwala na restrykcyjną dietę z odrzuceniem następujących elementów:

• podroby (nerki, wątroba);
• słona ryba;
• galaretka;
• buliony;
• pomidory z puszki.

Wniosek

Znajomość żywności zawierającej szczawiany w dużych ilościach jest konieczna w przypadku patologii stawów i chorób układu moczowego. Sole kwasu szczawiowego mogą powodować ból, powstawanie kamieni nerkowych i zaostrzenie choroby.